یکی از تجهیزات شبکه فیبرنوری تحت عنوان کیبل لانچ فیبرنوری است که مرتبط با مبحث OTDR و تست OTDR است.
تست Optical Time Domain Reflectometer (OTDR) به معنای بازتاب سنجی نور در حوزه ی زمان است.
تست OTDR تستی است که برای عیب یابی در شبکه های نوری و اطمینان از اتصال صحیح کابل ها مورد استفاده قرار می گیرد.
کابل لانچ فیبرنوری
کابل راه اندازی برای اتصال دادن دستگاه OTDR به لینک فیبر استفاده می شود.
لانچ کابل ها عموما دارای جعبه هایی هستند که خاصیت ضد زنگ و ضد خورندگی دارند.
کیبل لانچ های موجود در بازار عموما با کانکتورهای مختلف اعم از sc و fc می باشد.
دلیل استفاده از کابل لانچ فیبرنوری
برای اطلاع از میزان افت واقعی در متراژهای کوتاه از یک حلقه تار فیبرنوری با نام لانچ کیبل یا کابل راه اندازی استفاده می کنند.
لانچ کیبل های فیبرنوری در متراژهای 500 الی 2500 متری استفاده می شوند اما لانچ کیبل ها در ظاهر به شکل یک کابل پچ یک متری هستند.
تکنولوژی در این کابل ها طوری است که 500 یا 1000 متر کور فیبر نوری را در خود جای داده اند.
این متراژ فیبر موجب افزایش متراژ طول کابل و کاهش dead zone می شود و براساس آن میزان افت واقعی کابل به ازای هر کیلومتر را نشان می دهد.
هنگامی که می خواهیم یک کابل فیبرنوری را با دستگاه OTDR تست کنیم، OTDR پالس های نوری را درون فیبر می فرستد. با استفاده از انعکاس برگشتی که به موجب وجود عیب در فیبر می آید ، محل نقص کابل را می یابد.
اگر بخواهیم یک فیبر نوری با متراژ زیر 500 متر را تست کنیم OTDR سیگنال نوری قوی و قدرتمندی را درون اتصالات ارسال می کند. به دلیل پایین بودن متراژ کابل پهنای پالس سیگنال های نوری افزایش می یابد که این ام ناحیه کور و نتایج آزمایش را تحت تاثیر قرار می دهد.
به متراژی که کابل فیبرنوری برای درست بودن تست OTDR کم دارد ناحیه ی مرده یا dead zone می گویند.
برای آنکه اثر OTDR را در هنگام تست به حداقل برسانیم یک فیبرنوری با طول کافی بین OTDR و فیبری که قرار است آزمایش شود اضافه می شود که نام این کابل لانچ کیبل است.
لانچ کیبل
لانچ کیبل فیبری با طول کافی (500 تا 1000 متر است) که در قالب یک فیبر یک متری قرار دارد و ناحیه مرده OTDR را پوشش می دهد. در نتیجه دقت تست یا آزمایش را بالا می برد. لانچ کیبل ها توسط کانکتورهایی که دو سر آن قرار داده می شود به فیبر دستگاه OTDR وصل می شوند.