پروتکل اینترنت IP

آدرس IP رشته ای از اعداد است که با نقطه از هم جدا شده اند. آدرس‌های IP به صورت مجموعه‌ای از چهار عدد 8 بیتی بیان می‌شوند. آدرس 192.158.1.38 یک ادرس IP  است.
هر عدد در مجموعه می تواند از 0 تا 255 باشد.
محدوده آدرس دهی IP کامل از 0.0.0.0 تا 255.255.255.255 می رود.

آدرس های IP تصادفی نیستند. آنها به صورت ریاضی توسط Internet Assigned Numbers Authority (IANA)، یک بخش از شرکت اینترنتی ICANN هستند.
ICANN یک سازمان غیرانتفاعی است که در سال 1998 در ایالات متحده تاسیس شد تا به حفظ امنیت اینترنت کمک کند و امکان استفاده از آن برای همه را فراهم کند. هر بار که هر کسی دامنه ای را در اینترنت ثبت می کند، از یک domain name registrar می گذرد، که برای ثبت دامنه هزینه کمی به ICANN می پردازد.

پروتکل اینترنت برای شناسایی دستگاه های سخت افزاری در شبکه استفاده می شود. آدرس‌ها به این دستگاه‌ها اجازه می‌دهند به یکدیگر متصل شوند و داده‌ها را در یک شبکه محلی یا از طریق اینترنت انتقال دهند. هنگام اتصال به اینترنت، آدرس آی پی به کامپیوتر ها امکان ارسال و دریافت اطلاعات را می دهد.

IP مانند هر زبان دیگری با برقراری ارتباط با استفاده از دستورالعمل های تنظیم شده برای انتقال اطلاعات کار می کند. همه دستگاه‌ها با استفاده از این پروتکل اطلاعات را با سایر دستگاه‌های متصل پیدا، ارسال و تبادل می‌کنند. با صحبت کردن به یک زبان، هر کامپیوتری در هر مکانی می تواند با کامپیوتر دیگر صحبت کند.

انواع آدرس IP

• عمومی
• خصوصی
• ایستا
• پویا

خصوصی:

هر دستگاهی که به شبکه اینترنت شما متصل می شود یک آدرس IP خصوصی دارد. این شامل کامپیوتر ها، پرینتر ها، لپ تاپ ها و هر دستگاه دیگری که به شبکه متصل است می‌شود. با رشد روزافزون اینترنت اشیا (IOT)، حتی تعداد آدرس های آی پی خصوصی که در خانه دارید نیز احتمالاً در حال افزایش است. روتر شما به راهی برای شناسایی این موارد به طور جداگانه نیاز دارد. بنابراین، روتر شما آدرس‌های IP خصوصی را تولید می‌کند که شناسه‌های منحصر به‌ فردی برای هر دستگاهی هستند که آنها را در شبکه متمایز می‌کند.

عمومی:

آدرس IP عمومی آدرس اصلی مرتبط با کل شبکه شما است. در حالی که هر دستگاه متصل آدرس آی پی مخصوص به خود را دارد، آنها همچنین در آدرس آی پی اصلی شبکه شما قرار دارند. آدرس IP عمومی شما توسط ISP شما به روتر شما ارائه می شود. به طور معمول، ISP ها دارای یک مجموعه بزرگ از آدرس های IP هستند که آنها را بین مشتریان خود توزیع می کنند. آدرس IP عمومی شما آدرسی است که تمام دستگاه های خارج از شبکه اینترنتی شما از آن برای شناسایی شبکه شما استفاده می کنند.

پویا (Dynamic):

توسط یک سرور پروتکل پیکربندی میزبان پویا (DHCP) اختصاص داده شده است و ممکن است تغییر کنند.
رایج ترین نوع آدرس های IP هستند.
آدرس های IP پویا فقط برای مدت زمان مشخصی فعال هستند و پس از آن منقضی می شوند. کامپیوتر شما به طور خودکار درخواست اجاره (lease) دوباره می کند یا ممکن است کامپیوتر یک آدرس آی پی جدید دریافت کند.

استاتیک(Static):

یک آدرس IP ثابت آدرسی است که به صورت دستی ایجاد شده است، برخلاف آدرس‌های IP پویا، آدرس‌های استاتیک ثابت می‌مانند. هنگامی که شبکه یک آدرس آی پی اختصاص می دهد، همان آدرس باقی می ماند.

چگونه آدرس IP خود را پیدا کنم؟

اگر کامپیوتر شما هم به شبکه محلی و هم به اینترنت متصل باشد، دو آدرس آی پی خواهد داشت. شما یک آدرس IP خصوصی به صورت محلی و یک آدرس IP عمومی در اینترنت خواهید داشت. یک آدرس آی پی خصوصی برای اتصال کامپیوتر یا دستگاه شما به شبکه خانگی یا تجاری شما استفاده می شود. این آدرس معمولاً توسط روتر شبکه شما اختصاص داده می شود.

آدرس‌های IP خصوصی در محدوده ی خاصی هستند. نمونه ای از آدرس آی پی خصوصی 192.168.1.1 است. آدرس‌های IP خصوصی شامل سه کلاس A،B،C و(DوE) است.

چند راه برای کشف آدرس آی پی خصوصی شما وجود دارد. به عنوان مثال، در ویندوز می توانید در خط فرمان (CMD) عبارت ipconfig را تایپ کنید. کاربران مک می توانند دستور ifconfig را در برنامه ترمینال تایپ کنند. با این کار شما می توانید آدرس آی پی خصوصی خود را بیاید.

آدرس IP عمومی شما برای اتصال شبکه خانه یا محل کار شما به اینترنت استفاده می شود. این آدرس توسط ارائه دهنده خدمات اینترنتی (ISP) شما اختصاص داده شده است. برای پیدا کردن آدرس آی پی عمومی خود، به سادگی می توانید با تایپ عبارت What Is My IP در مرورگر وب خود،آدرس IP عمومی و سایر اطلاعات خود را مشاهده کنید.

اگر وب سایت وردپرسی دارید، یک آدرس آی پی عمومی نیز خواهد داشت. می توانید آدرس آن را با مراجعه به ارائه دهنده هاست خود یا بررسی ایمیلی که هنگام ثبت نام برای شما ارسال کرده است، بیاموزید.

از طرف دیگر، می توانید از ابزار  ns lookup استفاده کنید. درخط فرمان (CMD) عبارت:

nslookup (وب سایت مورد نظر URL)

آدرس های آی پی و نام های دامنه(Domain Names):

انسان ها با نام راحت ترند تا اعداد. به خاطر سپردن نام دامنه ای آسان تر از لیست طولانی اعدادی مانند 192.124.249.166 است. Domain Name System (DNS) مانند یک دفترچه تلفن است. هنگامی که نام دامنه ای را تایپ می کنید، به طور خودکار شماره، آدرس IP را جستجو می کند و شما را به وب سایت متصل می کند.

نکته جالب این است که سایت وردپرس شما آدرس آی پی خود را نمی داند، فقط URL را می داند. این امر تغییر به یک ارائه دهنده هاست جدید را آسان تر می کند، جایی که URL وب سایت شما احتمالاً تغییر می کند.

پروتکل های IPv4 و IPv6:

پروتکل اصلی اینترنت IPv4 است. همانطور که دیدیم، آدرس آی پی را به عنوان یک عدد 32 بیتی مانند 506.457.14.512 تعریف می کند. که تنها برای حدود 4 میلیارد آدرس آی پی قابل استفاده است و این برای استفاده مداوم کافی نیست. IPv6 پروتکل جدیدی است که در سال 1998 معرفی شد. استقرار آن در اواسط دهه 2000 آغاز شد و ادامه دارد. وقتی What Is My IP را سرچ می کنید، می توانید متوجه می شوید که آیا یک آدرس IPv6 نیز به شما اختصاص داده شده است یا خیر.

پروتکل IPv6 از آدرس های IP 128 بیتی استفاده می کند به عنوان مثال 2001:db8::8a2e:370:7334 یک IPv6 است. این بدان معناست که IPv6 قادر به ارائه حدود 340 تریلیون تریلیون تریلیون آدرس آی پی است. این برای پاسخگویی به نیاز روزافزون به آدرس‌های آی پی برای وب‌سایت‌ها، سیستم ها، گوشی‌های هوشمند، ساعت‌های هوشمند و یخچال‌های هوشمند برای سال‌های آینده بیش از اندازه کافی است.

راه های محافظت و پنهان کردن آدرس IP:

مخفی کردن آدرس آی پی شما راهی برای محافظت از اطلاعات شخصی و هویت آنلاین شما است. دو روش اصلی برای مخفی کردن آدرس IP شما عبارتند از:

1. استفاده از پروکسی سرور
2. استفاده از شبکه خصوصی مجازی (VPN)

یک پروکسی سرور یک سرور واسطه است که ترافیک شما از طریق آن هدایت می شود:

به این صورت که سرورهای اینترنتی که بازدید می کنید فقط آدرس آی پی آن پروکسی سرور را می بینند و آدرس آی پی شما را نمی بینند. هنگامی که آن سرورها اطلاعاتی را برای شما ارسال می کنند، به پروکسی سرور می رود و سپس پروکسی سرور، آن را به سمت شما هدایت می کند.

یک اشکال سرورهای پروکسی این است که برخی از سرویس ها می توانند از شما جاسوسی کنند، بنابراین باید به آن اعتماد کنید. بسته به اینکه از کدام یک استفاده می کنید، آنها همچنین می توانند تبلیغات را در مرورگر شما درج کنند.